When boundaries divide, who stands together?

Τα πουλιά καλούν, τα ποτάμια κυλούν, η γλώσσα ξεσπά. Μητρικές γλώσσες, ιστορίες που λέγονται—η γλώσσα ως ηχητικά κύματα που παρεμβάλλονται διασχίζοντας τα σύνορα που φτιάχτηκαν για να μας χωρίζουν. Για να τιμήσει τη γλώσσα και τις μετασχηματιστικές της ιδιότητες, από τη ζωηρή φλυαρία μέχρι τις επαναστατικές κραυγές, από το κουτσομπολιό που ταξιδεύει λέξη προς λέξη, από αυτί σε αυτί, μέχρι την αργκό που υπονομεύει και τις λέξεις που παρέχουν παρηγοριά και αντίσταση, ο χώρος TAVROS συγκεντρώνει πολιτιστικούς δημιουργούς για να υπερβούν με τη φωνή τους τα ανθρώπινα σύνορα που μας χωρίζουν, μας διαχωρίζουν και μας ορίζουν αδιακρίτως.

Στη σύγχρονη εποχή μας, όπου ζώνες συγκρούσεων μαίνονται και αμφιλεγόμενα εδάφη γίνονται πεδία μάχης για εγκλήματα πολέμου, η επείγουσα ανάγκη για προβληματισμό και δράση είναι ξεκάθαρη. Η μετα-αποικιακή κληρονομιά συνεχίζει να διαμορφώνει τις παγκόσμιες ανισότητες, με τις διαιρέσεις Βορρά-Νότου και Δύσης-Ανατολής να επιδεινώνουν την πολυπλοκότητα του αλληλοσυνδεδεμένου κόσμου μας. Σε ένα πρόγραμμα δύο ημερών, καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες, ποιητές, ερευνητές και ακαδημαϊκοί θα μοιραστούν αναγνώσεις, θα δημιουργήσουν χώρους διαλόγου και θα χρησιμοποιήσουν τον λόγο ως εργαλείο για να προτείνουν τρόπους να σταθούμε δυνατοί απέναντι σε αυτές τις διαιρετικές δυνάμεις. Οι συναντήσεις αυτές είναι επίσης μια ακόμα ευκαιρία για προβληματισμό, συζήτηση και διαφωνία, καλλιεργώντας χώρο για διαφορετικές φωνές και προοπτικές. Μια συνάθροιση προφορικού λόγου θα έρθει αντιμέτωπη με την αυθαίρετη σκληρότητα της πολιτικής των συνόρων, θα ενισχύσει τις ιστορίες αυτών που επηρεάζονται από συγκρούσεις και εκτοπισμό και θα εμπλακεί με τα συχνά αγνοημένα μουρμουρητά ειδών που αδιαφορούν για τις ανθρωπογενείς κατασκευές που δημιουργούν περιθώρια εκεί όπου πριν δεν υπήρχαν.

Το When Boundaries divide, who stands together? είναι ένα διήμερο δημόσιο πρόγραμμα σε επιμέλεια του TAVROS που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της έκθεσης space of togetherness που διοργανώνει ο NEON στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου | Σχολείον της Αθήνας – Ειρήνη Παπά (Πειραιώς 52, 18547, Πειραιάς).

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου

17:00 | G E O S O C I A B I L I T I E S | Λυδία Ξυνογαλά | Διάλεξη στα ελληνικά, διάρκεια 40’ | H ομιλία αυτή επιτελεί μια εγκάρσια ανάγνωση μέσω διαφόρων πηγών και παραδειγμάτων, διασχίζοντας τεκτονικές δραστηριότητες, ανθρώπινες και ορυκτές κοινωνικότητες. Γήινα και σωματικά υγρά αναμειγνύονται· οι καταστροφικές και θεραπευτικές δυνάμεις συγχωνεύονται. Εκεί, ο χρόνος είναι τόσο γεωλογικός όσο και ανθρώπινος, γραμμικός και κυκλικός, καθώς τα σώματα επιστρέφουν στον ίδιο συλλογικό χώρο, επαναλαμβάνοντας τις ίδιες ενέργειες.

18:00 | We are in the same storm, but we’re not on the same boat | Federica Bueti, Urok Shirhan | Επιτελεστική ανάγνωση στα αγγλικά, διάρκεια 45’ | Σε περιόδους κρίσης, λέγεται συχνά ότι «είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα». Στο βιβλίο τους Multitude, ο Toni Negri και ο Michael Hardt γράφουν αυτήν ακριβώς την πρόταση, αναφερόμενοι στο σημείο τομής της αυτοκρατορίας και της παγκοσμιοποίησης. Είναι όμως πραγματικά έτσι; Εξάλλου, εσύ και εγώ δεν μοιραζόμαστε την ίδια πραγματικότητα. Συνυπάρχουμε και οι ζωές μας συναντιώνται, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε ίδιοι. Μας χωρίζουν τα προνόμια και οι βαθιές ουλές των ανισοτήτων, μαζί με τις επιπτώσεις του φυλετικού καπιταλισμού και της αργής βίας. Πώς, λοιπόν, συμμετέχουμε σε πράξεις «συντροφικότητας» που αναγνωρίζουν αυτή τη «διαφορά» που διαμορφώνει τη διαφορά μας; Ποιές πράξεις αλληλεγγύης θα μπορούσαν να είναι δυνατές που λαμβάνουν υπόψη το γεγονός ότι μερικές φορές πρέπει να διαβούμε διαφορετικά μονοπάτια; Και τι είδους γλώσσα μπορούμε να εφεύρουμε για να περιγράψουμε κάτι πιο περίπλοκο από τη «συντροφικότητα» και πιο ανεπαίσθητο από τον «ανταγωνισμό»; Μέσα από μια επιτελεστική ανταλλαγή σημειώσεων, η συγγραφέας Federica Bueti και η διεπιστημονική καλλιτέχνιδα και ερευνήτρια Urok Shirhan στοχάζονται πάνω σε ζητήματα γλώσσας, ανήκειν και τις συνέπειες της κατοίκησης αυτού του χώρου αγωνισμού που ανοίγει το να είσαι Μαζί-σε-διαφορά.

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου

17:00 | Για να ακούσω τα πουλιά πρέπει να σιωπήσουν τα αεροσκάφη του πολέμου | Nιόνια Φιλμς (Άλκηστη Ευθυμίου, Μαρία Φ Ντολόρες, Σμαρώ Παπαευαγγέλου, Σοφία Ντώνα) | Συλλογική ανάγνωση στα ελληνικά, διάρκεια 20’ | Συλλογική ανάγνωση υποτίτλων από παλαιστινιακές ταινίες, για να σχολιάσουμε την αποσιώπησή τους από διεθνείς εκθέσεις τέχνης και κινηματογραφικά φεστιβάλ.

18.00 | Τι togetherness θα παραδώσεις, μωρή; | Λεμονιά Γιαννίρη, Βασιλεία Κάγκα | Συλλογική ανάγνωση και ακρόαση στα ελληνικά, διάρκεια 60’ | Το τι togetherness θα παραδώσεις, μωρή; είναι μια συλλογική αναγνωστική εμπειρία που χρησιμοποιεί κείμενα από την pop κουλτούρα, τη λογοτεχνία, την ακαδημία, τα οποία έχουν ως κριτικές αναφορές την ταξική πάλη και το queerness. Τα κείμενα αυτά αμφισβητούν και σχολιάζουν την έννοια του μαζί / togetherness στο πλαίσιο της τέχνης και της ακαδημίας, σε μια διαδραστική εμπειρία που ενθαρρύνει τα άτομα που συμμετέχουν να διαβάσουν τα κείμενα δυνατά, εάν το θέλουν. Η εμπειρία αυτή θα ολοκληρωθεί ίσως με τη συλλογικότερη διαδικασία όλων, την ακρόαση ενός τραγουδιού.

19.00 | Echoes of Resilience | Latent Community, Πάτι Βαρδάμη | Συλλογική ακρόαση στα ελληνικά, διάρκεια 45’ | Μια συλλογική ακρόαση από τους Latent Community και την Πάτι Βαρδάμη που πραγματεύεται την Αλβανική πολυφωνική παράδοση ως συνθήκη εναντίωσης στις κυρίαρχες αφηγήσεις γύρω από τη μετανάστευση, το τραύμα και το πένθος, ενεργοποιώντας κοινοτικές προφορικές ιστορίες για να διηγηθεί μνήμες απώλειας και αντίστασης.